Kije trekkingowe a kije do Nordic Walking

Marsz z kijkami od kilku lat zyskuje w Polsce coraz więcej zwolenników. Jeszcze 7-8 lat temu, podczas treningu w jednym z wrocławskich parków spotkałam się ze zdziwionymi spojrzeniami i ,,żartobliwymi” uwagami w stylu: ,,Chyba zgubiła pani narty?!”

Dziś pary i grupki uśmiechniętych adeptów Nordic Walking przemierzają miejskie przestrzenie, leśne ścieżki i nadmorskie plaże, nie wzbudzając przy tym większego zdziwienia. Również w górach, widok piechurów wyposażonych w kije trekkingowe to współczesny standard. Czy kije do chodzenia po parku różnią się od tych, stosowanych na szlaku? Czy Nordic Walking można uprawiać w górach? Na te pytania odpowie właśnie ten tekst.

Kije do Nordic Walking – wspomaganie w łatwym terenie

Nordic Walking (NW) – jak sama nazwa wskazuje – przywędrował do nas z krajów nordyckich, a konkretnie z Finlandii, gdzie pierwsze wykorzystanie kijków w letnim treningu narciarzy biegowych odnotowano już w latach 20-tych ubiegłego wieku.

NW z zasady uprawia się na terenach płaskich lub lekko pagórkowatych, stosując odpowiednią technikę marszu, która angażuje niemal 90% mięśni naszego ciała i znacząco różni się od tej, którą wykorzystujemy podczas używania kijów trekkingowych w górach.

Technika marszu w Nordic Walking – podstawy:

W NW chodzi głównie o aktywne wspomaganie się kijkami podczas przemieszczania się w przód, w łatwym terenie. Krok jest sprężysty, a same kijki do Nordic Walking wbijamy za sobą naprzemiennie, między nogę wykroczną a zakroczną. Podczas wbicia kijka w ziemię łokieć jest niemal wyprostowany, a kijek pochylony po to, aby wektor siły był skierowany maksymalnie w przód. W fazie odepchnięcia dłoń puszcza rękojeść, a sam kijek zamaszystym ruchem przenoszony jest z tyłu w przód.

Pracujemy naprzemiennie – prawa noga+lewy kijek; lewa noga+prawy kijek. Długość kijków pozostaje niezmienna. Większość kijów do NW posiada stałą długość, bez możliwości regulacji, którą powszechnie spotykamy w modelach trekkingowych, takich jak na przykład kije Black Diamond.

Prawidłowa technika marszu jest możliwa dzięki odpowiedniej budowie, jaką mają profesjonalne kije Nordic Walking, o której przeczytasz w kolejnych akapitach.

Przed pierwszym treningiem warto skorzystać z porad instruktora NW, który pomoże dobrać odpowiednią długość kijów i podpowie, jak chodzić z nimi zdrowo i najbardziej efektywnie.

Kije trekkingowe – partner na górskich szlakach

Przekraczanie rwących strumieni, mozolna wspinaczka z ciężkim plecakiem, odciążanie stawów i asekuracja podczas długiego zejścia ze szczytu. Kijki w góry to element wyposażenia, który jedzie ze mną na każdą, górską wyprawę.

Technika marszu z takimi kijkami znacząco odbiega od tej, jaką stosujemy w treningu Nordic Walking. O tym jak prawidłowo używać kijki do chodzenia po górach możesz przeczytać w jednym z moich poprzednich wpisów – tutaj.

Podstawowe założenia poruszania się z kijkami na szlaku to: wbijanie kijków delikatnie przed sobą przy zgiętych łokciach; nie puszczamy rękojeści kijów w żadnej z faz odepchnięcia; długość kijów dopasowujemy odpowiednio do nachylenia terenu.

Wymagający, górski teren sprawia, że kije trekkingowe cechują się solidną konstrukcją o regulowanej długości.

Kije do chodzenia a kijki trekkingowe – różnice

• waga: kije do Nordic Walking są zwykle znacznie lżejsze i mniej wytrzymałe mechanicznie niż te, które przeznaczone są do poruszania się na dużych przewyższeniach i w trudnym terenie. Pod obciążeniem bocznym łatwiej ulegają wygięciom i złamaniom, które w górach mogą skończyć się dla Ciebie groźnym upadkiem.
• pas przy gripie: kijki trekkingowe w góry posiadają pas okalający nadgarstek, który jest w górach bezpieczniejszy i wygodniejszy od pół-rękawicy, stosowanej przy rękojeści kijków do NW. Owa pół-rękawica umożliwia stosowanie prawidłowej techniki marszu, w której po fazie odepchnięcia się od kijka, na moment wypuszczamy go z dłoni. W razie utraty równowagi lub zaklinowania się kija między skałami, łatwiej wyswobodzisz dłoń z paska przy kiju trekkingowym, dlatego dobre kijki w góry wyposażone są jedynie w pas na nadgarstek.

• grip (rękojeść) kijka trekkingowego (choćby taki, jakie mają kije Komperdell) jest grubszy i bardziej wyprofilowany od tego, stosowanego w kijach do NW. Możesz się na nim wygodnie zaprzeć bez obawy, że kijek wyślizgnie się ze spoconej dłoni. W kijach trekkingowych często można spotkać również piankowe wstawki, umieszczone poniżej rękojeści, które umożliwiają niższe chwycenie kijka na stromym podejściu, bez konieczności skracania go.
• długość: kijki do Nordic Walking często (szczególnie w profesjonalnych, droższych modelach) mają stałą długość, dobieraną odpowiednio do wzrostu danej osoby. W kijach do poruszania w górach stosuje się dwu- lub trzysekcyjną budowę i możliwość regulacji długości każdego segmentu, dzięki której dopasowujesz długość kijów do pochylenia terenu. W miejscach o dużej ekspozycji, z elementami wspinaczki lub na płaskich odcinkach szlaku kije składasz i bezpiecznie mocujesz do plecaka.
• grot: kije do chodzenia techniką Nordic Walking mają delikatniejszą, ostrzejszą końcówkę (grot). Doskonale sprawdza się ona na miękkim, trawiastym podłożu, ale łatwo niszczy się i ślizga w kontakcie ze skałą. Kije do trekkingu mają ścięty grot, który jest bardziej odpowiedni w skałach i terenie o różnym podłożu.
• kijki do NW posiadają jedynie małe talerzyki, a w niektórych modelach rezygnuje się z nich zupełnie. W profesjonalnych kijach trekkingowych masz możliwość doczepienia zarówno talerzyków letnich jak i zimowych, które zapobiegną zapadaniu się kijków odpowiednio w błocie lub świeżym śniegu.
• kijki do NW pozbawione są elementów amortyzujących wstrząsy, które tłumiłyby niepotrzebnie energię, jaką wkładasz w odepchnięcie się od nich. Z kolei kije trekkingowe często wyposażone są w systemy delikatnie pochłaniające uderzenia, dzięki czemu wielogodzinne wspieranie się na nich na szlaku, miej obciąża Twoje stawy.

Jak widzisz, budowa kijków różni się od siebie w zależności od ich przeznaczenia. To nie są wyłącznie marketingowe triki firm outdoorowych, a realne przystosowanie sprzętu do danej aktywności w terenie. Używanie kijków trekkingowych w parku nie pozwoli na poruszanie się prawidłową techniką marszu Nordic Walking, a z kolei zabranie delikatnych kijków do NW na bardziej wymagające, górskie wyjazdy, może skończyć się dla Ciebie upadkiem, złamaniem grota lub samego trzonu kija. Przed wyruszeniem na szlak, dla własnego bezpieczeństwa upewnij się, że Twoje kijki w góry faktycznie są przeznaczone do tego typu aktywności.