Śpiwory puchowe

W dziale śpiwory puchowe znajdują się najcieplejsze modele najlepszych marek na rynku, jak np.: Yeti lub Pajak. Naturalny puch jest ciepły, łatwo kompresowalny, lekki, miękki, trwały i puszysty. Biorąc pod uwagę własności izolacyjne, wagę i objętość po spakowaniu, nie znajdą się lepsze produkty niż puchowe. Obecnie śpiwory puchowe cieszą się bardzo dużą popularnością, co wynika z faktu, iż nie ma cieplejszych modeli niż te z wypełnienie puchem. Ich największym atutem jest termoizolacyjność. Wynika ona, z powietrza znajdującego się w rurkach piórek puchu, które stanowią doskonały, niewypuszczający ciepła na zewnątrz izolator. Cechą puchu jest nietrwałość, dlatego dodatkiem w wypełnieniu jest pierze. Stosunek puchu do pierza jest różny. Zależy od warunków w jakich dany śpiwór będzie wykorzystywany. Śpiwór zimowy, wykorzystywany w niskich temperaturach będzie charakteryzował się stosunkiem 90/10 lub 80/20. W śpiworach do użytku w porze jesiennej i letniej stosunek ten wynosi przeważnie 70/30 lub 60/40. Śpiwory puchowe posiadają wiele cech, takich jak: dobra osłona zamków, wygoda rozpinania, posiadanie odpowiednio dużej ilości kieszeni oraz możliwość wydzielenia komór. Każdy wymagający turysta, który uprawia aktywną turystykę wysokogórską w ekstremalnych warunkach, może mieć pewność że, modele śpiworów puchowych oferowanych przez firmę Skalnik w tym dziale, w pełni go usatysfakcjonuje oraz zabezpieczy przed chłodem. W tych śpiworach, producenci stosują różne konstrukcje komór. Komory pikowane są najprostsze pod względem budowy. Inny typ to komory odwróconego H. To typowe rozwiązanie w konstrukcji produktów puchowych. Równomierne rozłożenie puchu, zapewnia taką samą izolację w każdym miejscu. W tej konstrukcji nie ma „stref zimna”. Taki typ uszycia śpiwora jest kompromisem pomiędzy wagą a jego grubością. Kolejny typ to komory cegiełkowe. Ten typ jest stosowany w śpiworach przeznaczonych do warunków ekstremalnych. To dwie poziome warstwy rozdzielone od siebie taśmami dystansowymi. Zapewnia stabilizację puchu. Nie przemieszcza się on, ani w pionie ani w poziomie, co jest bardzo ważne w ekstremalnie zimnych warunkach. Komory typu S, to konstrukcja dwóch warstw połączonych paskiem materiału biegnącym po skosie, dlatego, że szwy nie znajdują się jeden nad drugim, co ma wpływ na lepsze właściwości izolacyjne. I ostatnia konstrukcja komór w kształcie trapezu, czyli typu T. Świetnie stabilizuje ułożenie puchu i zapobiega przesuwaniu się zewnętrznej warstwy materiału w stosunku do wewnętrznej. Ważne, aby śpiwór puchowy „nie przebywał” w ciągłej wilgoci, ponieważ traci on swoje właściwości izolacyjne. Producenci śpiworów puchowych stosują do ich produkcji puch gęsi i kaczy. Jakość puchu określana jest przez jego „wielkość” i sprężystość. Puch gęsi jest najlepszy, dlatego właśnie on jest używany do produkcji śpiworów ekstremalnych i wyprawowych. Podstawowe różnice w modelach śpiworów puchowy to: rodzaj puchu, waga wypełnienia, typ materiału zewnętrznego oraz rozprężalność puchu. Rozprężalność puchu to jeden z najważniejszych parametrów określających jakość puchu. Badanie stopnia „puszystości” puchu, polega na wsypaniu określonej wagowo ilości (1 uncja) puchu do wyskalowanego cylindra w calach sześciennych. Miarę rozprężalności puchu podaje się w jednostkach CUI. Wynik pomiaru na poziomie 600 cui mówi o tym, że puch jest dobrej jakości. Należyte przechowywanie w warunkach domowych śpiwora puchowego to: rozłożony lub schowany w dołączonym dużym worku, co zabezpieczy puch przed zbiciem a co za tym idzie pogorszeniem termiki.